Przekleństwo (dobroczynnych) baterii

 

Świat działa na baterie. One są wszędzie... Są wygodne i znakomicie napędzają różne sprytne urządzenia - ale dopóki działają. Gdy się wyczerpią, musimy po prostu je wymienić. PO PROSTU?! A co dzieje się z zużytymi bateriami? W połowie XX w. nie było tego problemu, bo chyba nikt nie zdawał sobie sprawy z zagrożeń. Poza tym baterii było stosunkowo niewiele - głównie płaskie do latarek, w tekturowym opakowaniu nie wyglądały tak groźnie. Ale potem ruszyła lawina - pojawiły się grube baterie typu "D" i chude "paluszki", krążki bateryjek do zegarków, całe gamy typów i podtypów, takich, śmakich i owakich. Opamiętanie przyszło o wiele za późno, bo dopiero gdzieś na przełomie stuleci. Po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej tu i ówdzie pojawiły się pojemniki na wyczerpane baterie, nawet powstała pewna "moda" na ich zbieranie. W procesie budzenia świadomości ekologicznej pomogły dzieci, które dowiadywały się o szkodliwości tych małych zbiorniczków "po prądzie" w szkołach i przynosiły te rewelacje do domów, dając lekcje rodzicom. Ale odpowiednie zapisy prawne w formie Ustawy Sejmu RP pojawiły się dopiero... 24 kwietnia 2009 roku! To jest SKANDALICZNE, że AŻ TAK PÓŹNO! Ale lepiej późno, niż wcale. Teraz sytuacja jest już o niebo lepsza, nawet - relatywnie - dobra, co nie znaczy, że nie trzeba o tym wielkim problemie bez przerwy przypominać. Jasny gwint, jak najbardziej - przypominać, bez żadnej nieuzasadnionej zwłoki - TRZEBA...

To część baterii, które zbieram w domu na bieżąco. Ułożyłem je na skanerze, a skan starannie pozbawiłem tła (PhotoShop)

Ja oddzielam wszystkie (wszelkie) baterie od moich pozostałych odpadów. Staram się pamiętać o bateriach ukrytych w różnych urządzeniach. Wyczerpane - wydłubuję i gromadzę w osobnym miejscu. Regularnie odwożę zużyte baterie do punktów ich zbiórki. Nie muszę odwozić ich natychmiast po ich zużyciu. Można zbierać je selektywnie w domu, np. w przeznaczonym do tego celu solidnym pudełku kartonowym (lepsza, moim zdaniem, jest np. plastikowa foremka, czy jeszcze lepiej dwie, jedna włożona w drugą - po pieczarkach, bo czasami stare baterie ciekną...). Istotą zbiórki baterii jest rygorystyczne dbanie, aby NIGDY nie trafiały one do kosza na zwykłe śmieci wraz z innymi odpadami. I ja dbam o to BEZWZGLĘDNIE. Nie jest dziwne, że wszyscy wokół mnie - moi bliscy, moi przyjaciele, a nawet dalsi znajomi - też zaczęli to powszechnie praktykować.

   

Wyżej: moje domowe zbiory baterii z około roku w foremce po pieczarkach. Niżej: jedna szkoła, jedna klasa, jedna akcja, jeden dzień - "Zbieramy zużyte baterie" - pół wiaderka pełne... Pół - puste. Fotka nie jest moja, pochodzi z sieci.

Przeciętny współczesny (2012) człowiek, członek zglobalizowanej ziemskiej populacji, w trakcie swojego życia zużywa (i je wyrzuca) - wedle mojej oceny, ale mogę się mylić (i obym się mylił in minus!) - około 100 kg baterii. A jeśliby doliczyć tylko akumulatory samochodowe czy takie urządzenia jak UPS - to znacznie, znacznie więcej.

Współczesny człowiek zużywa w swoim życiu co najmniej 100 kg baterii 100 kg zużytych baterii zawiera około 27 kg dwutlenku manganu, 21 kg żelaza, 16 kg cynku, 6 kg grafitu, 3,5 kg chlorku amonowego, 2 kg miedzi, 1 kg wodorotlenku potasu, 0,3 kg rtęci oraz 0,05 kg kadmu. To daje razem aż około 77 kg; na resztę tej łącznej, złej masy składają się ołów, nikiel, lit, cyna, krzemionka, szkło, smoła, wodór oraz różne folie. Szczególne zagrożenie dla natury i jej dobrostanu stwarza przede wszystkim toksyczne działanie metali ciężkich (ołowiu, kadmu, rtęci), ale również używane w bateriach kwasy i zasady tworzące elektrolity, które mają własności żrące i silnie korozyjne. Wysoce szkodliwe jest uwalnianie do środowiska naturalnego składników sztucznie wytworzonych i następnie zużytych baterii: ☻ ołów ma silne właściwości mutagenne, neurotoksyczne i kancerogenne. Kumuluje się we krwi (łącząc się z białkami osocza), a także odkłada się "na zawsze" kościach i tkankach miękkich. Organizmy zatrute ołowiem tracą płodność, popadają też w przewlekłe i często śmiertelne choroby nerek i przewodów pokarmowych; ☻ kadm zaburza czynności nerek, wywołuje chorobę nadciśnieniową, doprowadza do zmian nowotworowych i zaburzenia funkcji rozrodczych. Zaburza też przemiany wapnia i fosforu w tkance kostnej; ☻ rtęć oddziałuje najsilniej na układ nerwowy, powodując stany depresyjne, zmęczenie, bezsenność, zawroty głowy oraz osłabienie wzroku i słuchu. ☻ nikiel uszkadza błony śluzowe, powoduje odczyny alergiczne, zmiany w chromosomach oraz przyczynia się do rozwoju komórek rakowych; ☻ lit powoduje występowanie nudności i wymiotów, wywołuje schorzenia układów moczowego i endokrynnego oraz skóry; ☻ mangan ma zgubny wpływ na działanie układu nerwowego; ☻ cynk zaburza w szczególności pracę nerek i wątroby.

Skorodowane baterie, wyciągnięte z ziemi. Fotki znalazłem w sieci, bo nie mogę pokazać własnego przykładu; moje baterie wożę do TESCO, które od dawna je zbiera w specjalnych pojemnikach (eko-punkt), i kieruje do utylizacji. Jedna bateria z zegarka (zawierająca srebro) wrzucona do rzeki skazi od 5.000 do 50.000 litrów wody Jedna bateria typu "paluszek" wyrzucona do lasu czy do śmietnika zanieczyści trwale (skazi) co najmniej metr sześcienny gleby Jedna bateria w kompostowni zatruje (skazi) całą partię kompostu

W Polsce sprzedaje się rocznie ok. 250 mln sztuk baterii, czyli niecałe siedem sztuk na osobę. W tzw. krajach rozwiniętych ten wskaźnik jest wyższy, bo wynosi aż 11 sztuk na osobę. Rynek unijny to MILION ton baterii i akumulatorów rocznie (w tym 160 tys. ton w gospodarstwach domowych)... Ile baterii trafia do przerobu? Moje - wszystkie. Ja akurat już tak mam. Od 26 września 2008 r. w Unii Europejskiej obowiązuje dyrektywa dotyczącą baterii i akumulatorków oraz zużytych baterii i akumulatorków. Mówi m. in. o tym, aby zużyte baterie zbierać i przechowywać oddzielnie. Zakłada również osiągnięcie poziomu 25 proc. oddawanych baterii do recyklingu do 26 września 2012 r. i 45 proc. do 26 września 2016 r. Państwa członkowskie mogą na swoim terytorium dowolnie ustalić ten poziom (Niemcy: 35 proc. oddawanych baterii do recyklingu do 26 września 2012 r.). UE postawiła sobie cel na przyszłość, aby ten poziom osiągnął 50 proc. Jak dla mnie, to cel przerażająco niski...

home  |  makulatura  |  metale  |  plastik  |  biomasa  |  inne odpadki  |  eko znaki  |  partnerzy  |  blog  |  o mnie